Jaarverslag Drienerlo-Tex Seizoen 1982-1983

Jaarverslag 1982-1983

 

Algemene beschouwing:

De belangrijkste gebeurtenissen hadden dit jaar ongetwijfeld te maken met het feit of we al dan niet een veld van de gemeente Enschede zouden krijgen. Het leek een tijd lang zeer goed te gaan omdat bijna alle mensen‚ die zeggenschap hadden in deze beslissing, vonden dat R.C. Drienerlo—Tex als rugbyvereniging moest worden opgenomen binnen de gemeente Enschede. Burgermeester en wethouders dachten er evenwel anders over en gaven het veld aan de 33ste  voetbalvereniging. Motivatie: Zij stonden boven aan de lijst.

De aanwas van aspirantleden bleef op gelijke hoogte met het aantal opzeggingen zodat er van groei ook dit jaar niet echt sprake was. De trainingen werden in het begin redelijk tot goed bezocht hoewel de animo later in het seizoen terugliep. Het waren vooral de resultaten van het dames en heren 2 team die leden onder deze onvoldoende belangstelling.

De trainingen werden op dinsdagavond verzorgd door Martin Splint en op donderdagavond door Frank Hasselerharm en Duncan Forsyth. De dames werden dit jaar getraind door Dick van Vlooten en Peter Sluimers.

Er werd dit jaar opnieuw een tour georganiseerd, dit keer naar Parijs dat in de buurt van Parc des Prince ligt, terwijl wij met pinksteren gastheren en dames waren van dezelfde Fransen.

Extra inkomsten waren er voor de club via bardiensten, werkzaamheden voor de Bastille en onze donateurs.

Het competitieseizoen :

Om de conditie weer op peil te brengen werd er gestart met een pittig trainingsschema (vier trainingen per week), o.l.v. Martin Splint. Daarna ging de normale training (twee dagen per week) en de competitie van start.

In de periode van december en januari konden een aantal competitiewedstrijden niet gespeeld worden, zodat deze op een later tijdstip in gehaald moesten worden.

 

Het eerste team:

O.lv. captain Frank Hasselerharm werd het seizoen goed begonnen door winst op de Big Bulls in een zware uitwedstrijd. Het eerste moest helaas ook nederlagen incasseren er werd met pech tweemaal verloren tegen de Rams terwijl een in het begin van de competitie goed draaiend team van de Duuvels ook twee punten wist te pakken.

Tegen het einde van het seizoen, toen promoveren er niet meer in zat, werden eerste teamspelers ingezet in het tweede, om degradatie te voorkomen. Het seizoen werd afgesloten met een eervolle derde plaats.

 

Het tweede team:

Het wedstrijdverloop was zeer wisselend; er werden matches verloren (iets te veel) en er werd gewonnen (iets te weinig). Een en ander had ook te maken met het feit dat het team vaak incompleet moest vertrekken hetgeen de sfeer bij de jongens niet bevorderde en onder meer leidde tot een matige trainingsopkomst.

Het tweede team is aan het einde van het seizoen net niet gedegradeerd

 

Het damesteam :

Onder leiding van Dick van Vlooten en Peter Sluimers werd er twee maal per week intensief getraind.

Captain Marion Winkels had soms moeite om de verschillende dames bij elkaar te krijgen voor een wedstrijd. Hoewel er in het begin van de competitie enthousiast werd getraind, zakte bij een aantal dames ook de belangstelling voor de trainingen en moest vaak een beroep op de dames van de RC Big Bulls gedaan worden om niet met tien dames op het veld te staan. Dat een top-positie niet werd bereikt lag niet aan het enthousiasme maar was vaak een mentaliteitskwestie; uiteindelijk werd de één nalaatste plaats bereikt.

 

Paastour :

De paasdagen werden dit jaar door een groot aantal clubleden in Parijs doorgebracht.

Het was Guy Dumas die het verzoek van zijn broer overbracht weer eens met RC Celle St. Cloud kontact op te nemen. (deze werd acht jaar geleden al eens door ons bezocht).

Een team van noeste, nou noeste, organisatoren (Ed, Peter, Chris en Marleen) hebben er met de Fransen voor gezorgd dat er een fantastische trip naar Frankrijk kon worden gemaakt. Een groep van 38 rugbiërs (sters) zagen Parijs, Versailles, WIJN, WIJN, en een hoop gezelligheid.

Met pinksteren waren de rugbiërs van Celle St. Cloud bij ons te gast. De Fransen hadden ons een schitterend paasweekend bezorgd en de uitgedunde tourcomnissie vond met Guy dat de Fransen hier degelijk onthaald moesten worden.

Aangezien de Fransen te laat op de TH arriveerden kon er niet meer in de TH-mensa gegeten worden; die avond en nacht werd Enschede onveilig gemaakt door horden los geslagen rugbiërs.

Op zaterdag was er een toernooitje tussen RCDT, RC Oldenzaal en Celle St. Cloud, terwijl er na afloop in de vestingbar gezellig werd gedronken en gezongen en er tevens landenrugby op video was te zien.

‘s Avonds was er bij Trudy en Guy op de boerderij een denderend feest met lekker eten, veel bier en nog meer wijn.

Op zondag werd er rond 12.00 roerend afscheid genomen onder het zingen van lalala lalala lalala lalala etc.

 

De Batavierenrace :

Marion Winkels had ook deze keer weer de organisatie op zien genomen om met een afvaardiging van RCDT mee te doen aan de Batavierenrace.

Zo als ieder jaar was het ook dit keer weer moeilijk om het team kompleet te krijgen, maar uiteindelijk liepen de clubleden met ongeveer 5000 andere mafkezen midden in de nacht van Nijmegen naar Enschede; (niet te gelijk hoor)

Tijdens de race vond er voor enkele teams een vervelend incident plaats toen een bezopen J.L. met zijn auto enkele deelnemers +busjes ramde.

Dit jaar werd de 152ste  plaats bereikt (van de 210 teams) en was er zo als gewoonlijk een super feest in de Bastille.

 

Seven-a-side toernooi in Apeldoorn :

Met twee teams werd er dit jaar deel genomen aan het seven-a-side toernooi (de voorrondes) Het eerste team kwam zonder al te veel moeite door de voorronden. Een indelingsgrapje leverde i.p.v. de tweede een derde plaats op.

Het tweede team moest helaas genoegen nemen met een plaats in de poule

De nationale seven-a-side kampioenschappen waren dit jaar in Den Haag. RCDT beschikte niet over het sterkste team en kwam ondanks prima spel niet in de volgende ronde.

 

Feesten :

Zoals na iedere thuiswedstrijd was ook dit jaar ‘kleintje vestingbar’ ons ‘home’ er werd menige derde helft gevierd waarbij clubleden vaak moesten bijspringen achter de tap omdat het tempo te hoog lag.

Het slotfeest was dit jaar bij Trudy en Guy Dumas op de boerderij. Zij hadden nog het een en ander overgehouden van het Franse weekend o.a. 30 liter wijn, en dat moest nodig op. Overdag waren er de jaarlijks terug-kerende goalkickwedstrijden die dit jaar door een voetballer werden gewonnen, Jêrome Dumas was de gelukkige.

Het feest in de vestingbar had op het klaverjassen na geen bijzondere uitschieters.

Geef een reactie

*
*